Вышывае шоўкам Зоська
Браціку свайму Антоську
На сарочцы каласкі
I між імі – васількі.

Каласкі жаўцеюць, спеюць,
Васількі ўсё больш сінеюць.
Як жывыя каласкі,
I смяюцца васількі.

Хвалі ходзяць, як на ніве,
I блакіт плыве над імі.
Пад блакітам – каласкі
I між імі – васількі.

I праменьчык зіхатлівы,
Як струменьчык мігатлівы,
Поіць сонцам каласкі,
I смяюцца васількі.

I Антоську ў той сарочцы
Не пазнаюць, пэўна, хлопцы:
На сарочцы – каласкі
I між імі – васількі.

• Язэп Пушча — Раніцу шчэбет пільнуе ...
• Язэп Пушча — Раніца
• Язэп Пушча — На возеры
• Язэп Пушча — Сяўба
• Біяграфія Язэпа Пушчы