За вакном маім ластаўкі кружаць…
Пасля дожджыка яркая ружа

Усміхаецца ласкавей неяк.
I п’яніць мяне водарам ружа.

Маё сэрца цяпер палымнее,
Як расцвіўшая толькі што ружа.

I душа мая гэтак-жа свежа,
Як абмытая дожджыкам ружа.

Я гляджу на весёлкі мярэжу…
Гэта – ярка цвіце ў небе ружа.

Я і сам маладзею, мой дружа,
Як пад сонцам і дожджыкам ружа.

25 снежня 1965 г.

• Біяграфія Янкі Золака
• Творчасць Янкі Золака
• Янка Золак — Мой дух
• Янка Золак — Прыйсце
• Янка Золак — Божа Ўсяўладны