Якуб Колас — Рак-вусач

Пад карэннямі ракіты
Рак сядзіць, вусач сярдзіты,
З доўгімі вусамі,
З чорнымі вачамі,

Зыркімі, лупатымі,
З лапамі разгатымі,
Шырачэзны ў шыі,
Клешні – во якія!

А як вусам павядзе –
Страшна робіцца ў вадзе!
Рыбкі хвосцікам мяльнуць,
Ды галоўкамі кіўнуць

І хутчэй наўцекача
Ад страшнога вусача.