Пэўна, лыоцца не з дабра
Ў прыазёрнага бабра
Слёзы, быццам бы з вядра.
Як цягнуў паленца,
Абадраў каленца
I ад болю гнецца.

– Лепш бы слёзы ты абцёр,
Не бубні, не плач, бабёр,
Не салі слязьмі азёр.
Ліст да раны прылажы
I каленца абвяжы,
Больш не плач і не дрыжы.

1957

• Станіслаў Шушкевіч — Свавольнікі
• Станіслаў Шушкевіч — Знатныя лісічкі
• Станіслаў Шушкевіч — Верабейка
• Станіслаў Шушкевіч — Камарык
• Станіслаў Шушкевіч — Па лісточку поўзаў смоўж