Чаму? Навошта? – што ні дзень

з пытання.

Вышукваеш нуды маёй прычыны,
а я заўсёды думала, мужчыны
ніколі не ўдаюцца ў сэнс кахання.

Як часам незаўважна ўскрыліць мара,
надзея ўспыхне з аднае усмешкі,
хто знае, на якіх кастрах згараем,
раздзьмухваем якія галавешкі?..

Дзеля чаго? Спрадвечная пакута.
Чакаем ночы, каб не спаць да дня.
Адзін гаворыць – мёд,

другі – атрута,

і кожны выпіць хоча ўсё да дна.

• раіса-баравікова-старэюць-людзі-дрэвы-і-
• Раіса Баравікова — Жыву, і дзякуй, не ў прасторы голай...
• Раіса Баравікова — Барбара Радзівіл
• Раіса Баравікова — Верш да дзяцей
• Творчасць Раісы Баравіковай