творы:ларыса-геніюш:ларыса-геніюш-аблокі
Ларыса Геніюш — Аблокі
Абуджаецца родны край,
гладзяць косы вятры пералётныя.
Бохан хлеба, нібы каравай,
у ручнік матуля загортвае.
А птушыная скрозь мітусня!
Завушніцы на голлі бярозаў.
Урываецца ў смех вясна
з белых дрэў, зарунелых барознаў.
Так лагодна ў вільготных палёх
вецер гладзіць русыя косы.
Гнуцца травы пад пальцамі ног,
шчэ з вясны бялюсенькіх, босых.
Аблачыны-гускі плывуць,
ўзвейна-лёгкія, з белага пуху.
Так шчымліва узняць галаву –
адгалоскі далёкія слухаць.
Падобныя старонкі
творы/ларыса-геніюш/ларыса-геніюш-аблокі.txt · Апошнія змены: 2025/08/23 15:43 — vedybeadmin