– Ялінка-ялінка,
пра што ты шапочаш?
Аб чым ты сумуеш,
сказаць нешта хочаш?

Дзень сёння пагожы,
снег выпаў так рана,
стаіш ты прыгожа
і светла прыбрана.

– Я ўспомніла лета:
пад хвояй імглістай
на сонцы іскрыўся
ручай серабрысты.

Ён быў, як званочак,
адзіны ў лесе,
і днём і ўночы
спяваў сваю песню.

Ды песня замоўкла,
як сцюжа настала,
і ў лесе самотна
і холадна стала.

• па-дарозе-са-школы
• Эдуард Валасевіч — Ручай і Возера
• Вера Вярба — Гусі клічуць у вырай
• Вера Вярба — Бабуліны казкі
• Вера Вярба — Пралеска