Не трэба жыць як набяжыць.
Так жыць на свеце трэба,
Каб да апошніх дзён любіць
Людзей, зямлю і неба.

Не падаць у сляпы адчай,
Як затрашчаць падпоркі.
Знаць, што жыццёвы каравай
Бывае часам горкі.

Якім ні будзеш малайцом, –
Старайся не забыцца,
Што лепей плакаць з мудрацом,
Чым з дурнем весяліцца.

Хто многа вынес на вяку,
Загартаваўшы волю,
Табе на раны ў час пакут
Ён не падсыпле солі.

Пад знакам шчасця і бяды
Так жыць на свеце трэба,
Нічым каб не зняславіў ты
Людзей, зямлю і неба.

• Анатоль Грачанікаў — Вячэра
• Анатоль Грачанікаў — Сон
• Анатоль Грачанікаў — Зімовы дзень звініць
• Анатоль Грачанікаў — Гусак і Певень
• Анатоль Грачанікаў — Развітанне