Палім мы маршанскую махорку,
Бачым мы Дняпроўскую граду.
Будзе сёння бой. На тым узгорку,
Можа, я таксама упаду.

Будуць травы над курганам. Будуць
Адлятаць у вырай жураўлі.
Нас, напэўна, ў свеце не забудуць,
Ўспомняць, што на свеце мы жылі.

…Я гляджу на даўняе курганне,
На траву, на рыжых мурашоў.
Ведайце: калі мяне не стане –
Я ў сваю дывізію пайшоў.

1966

• Аляксей Пысін — Забыта многае ў жыцці...
• Аляксей Пысін — Домскі арган
• Творчасць Аляксея Пысіна
• Аляксей Пысін — Пісьмо птушак
• Аляксей Пысін — Туман