Мой сад у снезе па калена
Азяб у золь і снегапад…
Табе не холадна, Алена?
Табе не холадна, Алена?
Табе не хочацца назад?

Мой сад зусім не салаўіны –
У ім ахрыплыя вятры.
У ім рабіна ды каліна,
У ім рабіна ды каліна –
Вось і усе яго дары.

Мой сад пусцее без дагляду.
Яго сячэ калючы град.
Ён замаркоціўся без свята…
Ён замаркоціўся без свята…
Табе не хочацца назад?

Мой сад у снезе па калена.
Над ім і золь, і снегапад…
Табе не холадна, Алена?
Табе не боязна, Алена?
Табе не хочацца назад?

• Алесь Пісьмянкоў — Роднае
• Алесь Пісьмянкоў — Продкі
• Алесь Пісьмянкоў — Балада роду
• Алесь Пісьмянкоў — Спавядацца бяжым да прыроды...
• Алесь Пісьмянкоў — Вяртанне