Радзіннага,

знаёмага,

Не вытруцілі з нас:
Аерам пахне

Сёмуха

І яблыкамі –

Спас.

Славянскае,

урачыстае,

Ўзнімаецца з глыбінь,
Нібы малітва чыстая,
Што ўспомніў блудны сын.
І даўняе,

знаёмае,

Вяртаецца ў мой сказ:
Аерам пахне

Сёмуха,

І яблыкамі –

Спас.

• Алесь Пісьмянкоў — Балада роду
• Алесь Пісьмянкоў — Продкі
• Алесь Пісьмянкоў — Роднае
• Алесь Пісьмянкоў — Я venі, vіdі, vісі...
• Алесь Пісьмянкоў — Спавядацца бяжым да прыроды...