Пад галінак
весні грукат
да акна прыпала зноў.
Падалося –
гэта рукі
непабачаных сыноў,
ненароджаных унукаў…
Рукі…

1979

Крыніца: Пісьмянкоў А. Я не памру, пакуль люблю: Выбранае. – Мн.: Маст. літ., 2000. – 319 с.

• Алесь Пісьмянкоў — Балада роду
• Алесь Пісьмянкоў — Роднае
• Алесь Пісьмянкоў — Вяртанне
• Алесь Пісьмянкоў — Продкі
• Алесь Пісьмянкоў — Спавядацца бяжым да прыроды...