Покуль сонца ўзыдзе,

Раса выесць вочы;

Кепска, як аконам

Лаяць, біць ахвочы.

Пане ты наш, пане!

Будзь жа нам ласкавы,

Не дай аканома,

Што асцёбаць жвавы;

Хто мужычкоў глуміць,

Надвое варожыць:

Грош пану ў кішэню,

А два сабе ўложыць.

• Ян Чачот — Паэзія 30-40 гг. ХІХ ст.
• Ян Чачот — Яжовыя імяніны
• Ян Чачот — Свіцязь
• Ян Чачот — Песні і балады
• Ян Чачот — О ты край мой нешчаслівы...