Там
Да хрусту ў галінах
Пацягваюцца спрасоння бярозкі
I атрасаюцца ад імху і лісця
Баравікі.

Там,
Паколаты яловымі лапкамі,
Выходзіць з лесу густы туман,
Якім накрываліся зайчаняты
Ноччу.

Там
Спрабуюць галасы птушкі
I настройваюць на вясёлую песню
Свае адсырэлыя за ноч
Жалейкі.

Там,
Нібы тварык твайго смяшлівага сына —
Ружовага ад палётаў у сне, —
Выглядвае, як з-пад коўдры,

з-за лініі гарызонта

Сонца.

Спяшайце
У ціхую раніцу гэткую
Усе, хто хоча пачуць,
Як, слізгануўшы па расіне, звініць
Першы промень.

• Янка Сіпакоў — Перавернуты
• Янка Сіпакоў — Клетка
• Янка Сіпакоў — Як спакайней?
• Янка Сіпакоў — Лета з мятлушкай
• Янка Сіпакоў — Заміра