Хацеў бы я,
Каб ты не забывала,
Што мову я не для сябе бярог.
Хацеў бы я,
Каб так ты размаўляла,
Каб папраўляць цябе ніхто не змог.
Дачка мая,
Хачу, каб шлях кароткі
Да шчасця быў,
Каб ты яго знайшла,
Каб мову ты
Сваіх бацькоў і продкаў,
Як вернасць, як сумленне,
Берагла.

• Юрась Свірка — Верны крэўнаму брацтву
• Юрась Свірка — Яшчэ раз пра маці
• Юрась Свірка — Свята
• Юрась Свірка — Ласіны стажок
• Юрась Свірка — З першым снегам