Юрась Свірка — Люты

Куды ні глянеш – снег і снег,
ад сонца ён іскрыцца.
Тут бачна: заяц полем бег,
а там, дзе гай, – лісіца.

Хаця і блізка ўжо вясна,
але лютуе люты.
Пад снегам рэчка не відна,
і льдом яна закута.

Ужо нядоўга ледзянець
бярозкам на марозе.
Прачнуўся і сапе мядзведзь
у сцішанай бярлозе.

Лес зацярушаны сняжком,
яліны, як папахі.
Сад заінелы за акном,
пад белай коўдрай дахі.