– Калі мяне ў мядку прыгатаваць –
Ласунку лепшага і ў сне не прыгадаць!
За цукар саладзей, смачней за грушы!
Старога і малога ад мяне не адарвеш за вушы!
Вось гэта ежа – проста асалода! –
Захліпвалася Рэдзька з агарода.
– Вядома, – адгукнуўся жоўты Агурок, –
І я з ім меў бы іншы смак,
Ды і без нас з табой нішто мядок!
Бывае так:
Сябе мы часам выстаўляем,
А добрага ў другіх не прыкмячаем.