І праўду кажуць: добрага патроху.
Перастараешся – і справа дрэнь…

Прыспічыла Цімоху
На сонцы смажыцца ўвесь дзень.
Памлець, пагрэцца любата такая,
Здаецца б, тут да вечара заснуў,
То левы бок ён падпякае,
То выцягнецца на спіну.
– Кашулю нацягні, схавайся ў цянёк,
А то ў бальніцу трапіш, галубок! –
Добразычліва хтось засцерагае, –
Благія з сонцам жарты…
Цімох і ўвагі не звяртае!
Маўляў: «Нікога слухаць мне не варта…»
Пот коціцца з Цімоха градам,
Ужо не ўзяцца за плячук,
Ну, а хлапчук
Бязмежна рады:
– Вось загару, што чорны жук!

Хварэў Цімошка тыдзепь

цэлы,

Пакуль загар зрабіўся белым…

• Васіль Вітка — Хто памагае сонцу
• Якуб Колас — Усход сонца
• гімн-жыццю
• Эдзі Агняцвет — Галоўны дворнік
• сонца-не-стаіць-на-месцы