Ёсць рукапісы, змест якіх сцярты, ледзь знаць
Ці нат другі напісан сэнс бязбожна.
Іх палімпсестамі прынята здаўна зваць,
I першы іхні змысл пайме не кожны.

Краіна родная! Так сталася й з табой.
Багацце й хараство твае прыроды
I прошласць слаўную змяшаў чужак з гразёй
I словы вывеў гідкія для зводу.

Але працоўны дух, разбіўшы мур турмы,
Здалеў вяковы бруд паганы змесці.
I з дзіўнай любасцю чытаем тое мы,
Што захавалася на палімпсесце.

1921

• Уладзімір Жылка — Марта
• Уладзімір Жылка — Каханне
• Уладзімір Жылка — Меч
• Уладзімір Жылка — Хараство
• Біяграфія Уладзіміра Жылкі