Белымі сняжынкамі
ўся дарожка ўсеяна.
Была ў полі рэчанька,
ды не стала. Дзе яна?
Была ў полі елачка,
пышная, зялёная,
а яе мяцеліца
замяла шалёная.
Азярцо празрыстае
за сялом свяцілася,
посцілка бялюткая
на яго звалілася.
Усё зіма заснежыла:
брамы і штыкеты,
кожны куст і дрэвы
ў белае адзеты.
Ранкам нашу сцежку,
што да школы сцелецца,
мы ізноў пратопчам.
Не мяці, мяцеліца!..