Мне не з гарматы ўпустую паліць,
А сэрцы людзкія словам паліць.
Я адчуваю жыццё, разумею:
Каб кветкі не ссохлі – трэба паліць.

*

Ты гострае сваё лязо аб камень не зубры,
Таксама верш няскладны, нецікавы не зубры.
Бяры напамяць творы беларускіх песняроў,
Што маюць моц, як нашы белавежскія зубры.

• Туюг
• Рыгор Крушына — Секстына
• Эдуард Акулін — Туюгі
• рыгор-крушына
• Рыгор Крушына — Тэрцыны