Мы толькі ходзім па зямлі,
А думкі нашыя ў нябёсах.
I Млечны Шлях,
Як вечны посах,
Відзён з туманнай араллі,

Каб не забыўся напамін,
Што зоры –
Нашых мар радзіма.
I зорамі вачэй глядзім мы
На зорны пыл былых сцяжын.

Па зорах вызначаем лёс,
Па зорах на зямлі варожым.
I трызнім даўнім падарожжам,
Якім нізрынуты з нябёс.

Перабіраюць нашы дні
Для памяці
Ружанец зораў,
I незямнога смутку жораў
Нас кліча ў вырай вышыні.

• Творчасць Рыгора Барадуліна
• Рыгор Барадулін — Уцякала зіма ад вясны...
• Біяграфія Рыгора Барадуліна
• Рыгор Барадулін — Світанняў я з табой не сустракаў...
• Дзіцячая паэзія Рыгора Барадуліна