Цуд тварыўся – я праспаў:
Снег дасвеццем перапаў
Рана-рана.

І ляжыць ён на дварах,
На парканах, на дрывах –
Чысты-чысты.

Для гасцей абрус у нас
Сцелюць гэтакі якраз
Белы-белы.

Счараваў вяскоўцаў снег:
Хоць бы слова, крык ці смех, –
Ціха-ціха.

Моўчкі й я стаю ў цішы,
І так лёгка на душы,
Светла-светла…

1960

• Біяграфія Ніла Гілевіча
• Грамадзянская і медытатыўная лірыка Ніла Гілевіча
• Ніл Гілевіч — Родныя дзеці. ГДЗ
• Матывы і вобразы паэзіі Ніла Гілевіча
• Ніл Гілевіч — Лодачкі