Нам разам трыццаць. Мы стаім на кладцы.
Яна свавольна туфелькі зняла,
Падаўшы мне далонь, каб не сарвацца,
Студзёнай хваляй ногі абдала.
Пасля… Пасля: «Шчасліва заставацца!»
І без мяне да берага пайшла.
На белай кладцы мокрыя слядкі -
Як першай песні мілыя радкі.

1974

• Ніл Гілевіч — Родныя дзеці. ГДЗ
• Матывы і вобразы паэзіі Ніла Гілевіча
• Грамадзянская і медытатыўная лірыка Ніла Гілевіча
• Ніл Гілевіч — Лодачкі
• Біяграфія Ніла Гілевіча