– Вожык, дзе твая хаціна?
Дзе прытулішся ў мароз?
Ён, калючы, як шыпшына,
На іголках лісце нёс.
– Хатка-норка пад хваінай,
Там радзіўся, там узрос.
– А што будзеш есці, вожык?
У адказ запыхкаў ён:
– Лягу спаць я ў цёплы ложак –
Буду спаць да весніх дзён!

• Ніл Гілевіч — Лодачкі
• Грамадзянская і медытатыўная лірыка Ніла Гілевіча
• Ніл Гілевіч — Родныя дзеці. ГДЗ
• Біяграфія Ніла Гілевіча
• Матывы і вобразы паэзіі Ніла Гілевіча