Міхась Кавыль — Сібір

Сібір, Сібір – халодная магіла,
Забыць цябе няма ніякай сілы,
Старая ведзьма, мачыха мая!

Ой, колькі ты людзей акасцяніла,
А колькі іх, зняможаных, пахілых,
Ў чарзе над ямай чорнаю стаяць?!

Яны стаяць, цякуць іх рэчкай слёзы,
Іх ледзяняць траскучыя марозы
Ды джгае вецер, лютая змяя…

Сібір, Сібір – халодная магіла,
Забыць цябе няма ніякай сілы,
Старая ведзьма, мачыха мая!

Новасібірск, 1934