Цягне мяне сюды –
Да самай цёмнай вады,
Да берага найкрутога,
Дзе скруціць вязы* дарога.

Трактар сірочы гудзе,
Ахутаны мрокам воркі,
А на знаёмай вадзе
Кубло незнаёмай зоркі.

Далёка світанак ракі
I сонечныя краявіды.
Вернуцца князі Давыды
I спаляць свае гарадкі.

* Скруціць вязы (давыд-гарадоцкае) – зламаць галаву.

• Леанід Дранько-Майсюк — Прыгажосць
• Творчасць Леаніда Дранько-Майсюка
• Леанід Дранько-Майсюк — Тут, у палескай глыбі...
• Леанід Дранько-Майсюк — Ёсць нешта польскае ў табе – таемнасць тая...
• Леанід Дранько-Майсюк — Мне шчасце дадзена магчымае...