Вітаю росны твой мурог,
I твой блакіт сцюдзёна-ціхі,
I свежы перашэпт вятроў
Пад трапяткім крылом бусліхі.

Я сам нібыта на крыле
Лячу ў куток пушчанскі

светлы.

Няма чысцей,

няма святлей,

Чым ён, мой самы запаветны.

Цякуць праз дні і праз гады,
Цякуць праз нашы сэрцы рэкі.
I ўсё –

ад поля да грады –

Лагодзіць позірк чалавеку.

• званы-хатыні
• Казімір Камейша — Першы снег
• Казімір Камейша — Ганчары
• Казімір Камейша — Камень ля вёскі Камень
• тураў-3838