Так прыгожа у сусвеце!
Сонца днём, а ўночы зоры
над зямлёй высока свецяць,
ззяе месяц на прасторы.

У сусвеце непаўторным,
таямніц, загадак поўным,
непарушна, так цудоўна
лад пануе невымоўны!

I планеты ў руху вечным,
і ў святле спрадвечным зоры!..
Шчасце жыць пад Шляхам Млечным,
слухаць музыку прасторы!

Крыніца: Залацінкі: Зборнік вершаваных твораў. Мінск: Беларусь, 2001. – 235 с.

• Васіль Жуковіч — Жураўліны вырай
• Васіль Жуковіч — Адляцелі жураўлі
• які-свет-абраць
• Васіль Жуковіч — Слухай родную прыроду
• Васіль Жуковіч — Першы снег