Ідуць, ідуць сівыя ветэраны –
франтавікі былыя, партызаны, –
святочны пачынаецца парад, –
увесь народ героям родным рад.

Ім усцілаем кветкамі дарогу,
і музыка ляціць ва ўсе канцы,
бо здабылі народу перамогу
авеяныя славаю байцы,
бо ўвесь цяжар крывавае вайны
пранеслі пад агнём яны.

Асколкі іх і кулі апякалі.
Не раз яны пасля цяжкіх баёў
у шар зямны, паволі апускалі
у плашч-палатках баявых сяброў.

Калонамі сівыя ветэраны,
франтавікі былыя, партызаны
пад небам распагоджаным ідуць
да помніка на плошчы Перамогі,
туды, дзе скрыжаваліся дарогі,
вянкі салдацкай памяці кладуць.

• Васіль Жуковіч — Першы снег
• Васіль Жуковіч — Адляцелі жураўлі
• Васіль Жуковіч — Жураўліны вырай
• Васіль Жуковіч — Зіма
• Васіль Жуковіч — Слухай родную прыроду