Ён завецца –
насарог,
бо на носе
носіць рог.
Я смяюся:
– Вось дзівак!
Хіба носяць рогі так?
Раю шчыра
я табе:
не на носе –
на ілбе
не адзін,
а два насі,
як алені,
як ласі…
Глянуў ён
улева,
ўправа:
– А табе якая справа?
Калі скіну
з носа рог,
дык які я
насарог!..
І ўзлаваўся.
І засоп.
Каб не краты –
што было б!