Рана ўнук чамусьці ўстаў
І адразу запытаў:
– Дзед!
З якой такой пары
Я – маленькі, ты – стары?

Дзед на ўнука паглядзеў,
Побач з ім на ложак сеў:

– Справа, мабыць, не ў пары.
Наш узрост – жыцця дары.
Мне таму старэнькім быць,
Каб цябе дабру вучыць…

• Анатоль Грачанікаў — Не трэба жыць як набяжыць...
• Анатоль Грачанікаў — Сон
• дзед-і-ўнук
• Уладзімір Дубоўка — Пра дзеда і ўнука
• Мікола Чарняўскі — Майстры