Пад галінак весні грукат да акна прыпала зноў. Падалося – гэта рукі непабачаных сыноў, ненароджаных унукаў… Рукі… 1979
Крыніца: Пісьмянкоў А. Я не памру, пакуль люблю: Выбранае. – Мн.: Маст. літ., 2000. – 319 с.