Яшчэ расці маёй трывозе
І не любіць – на паўкрыла.
Убачу маму на дарозе
У шуме жытняга святла.

І покуль гэты поўдзень спелы
Дым тарфяны не завалок,
На зрэзе дня – рамонак белы
І пасівелы васілёк.

Снуецца беглая сцяжына –
Апошні збег майго сяла.
Гняздзечка птушкі і ажына –
У шуме жытняга святла.

І покуль дыхае планета,
Не вынішчаецца датла
Душа народа і паэта
У шуме жытняга святла.

• яўгенія-янішчыц/творчасць-яўгеніі-янішчыц
• яўгенія-янішчыц/яўгенія-янішчыц-каліна-зімы
• яўгенія-янішчыц/яўгенія-янішчыц-свята-пірага
• яўгенія-янішчыц/яўгенія-янішчыц-мова
• яўгенія-янішчыц/яўгенія-янішчыц-ты-пакліч-мяне-пазаві