Покуль сонца ўзыдзе,

Раса выесць вочы;

Кепска, як аконам

Лаяць, біць ахвочы.

Пане ты наш, пане!

Будзь жа нам ласкавы,

Не дай аканома,

Што асцёбаць жвавы;

Хто мужычкоў глуміць,

Надвое варожыць:

Грош пану ў кішэню,

А два сабе ўложыць.

• ян-чачот/ян-чачот-паэзія-30-40-гг-хіх-ст
• ян-чачот/ян-чачот-яжовыя-імяніны
• ян-чачот/ян-чачот-свіцязь
• ян-чачот/ян-чачот-песні-і-балады
• ян-чачот/ян-чачот-о-ты-край-мой-нешчаслівы