Покуль сонца ўзыдзе,
Раса выесць вочы;
Кепска, як аконам
Лаяць, біць ахвочы.
Пане ты наш, пане!
Будзь жа нам ласкавы,
Не дай аканома,
Што асцёбаць жвавы;
Хто мужычкоў глуміць,
Надвое варожыць:
Грош пану ў кішэню,
А два сабе ўложыць.