Сыплюцца пялёсткі
беласнежным пухам,
засцілаюць сцежкі
пульхным абрусам.

Смех вясновы хлёсткі
нішчыць сум і скруху.
Музыкай-усмешкай
пракаціўся гром.

Сонца залатое
поле й лес прыбрала
ў зорныя калёры,
што агнём гараць.

З песняю вясёлай
пойдзем, дзеткі, ў поле,
возьмемся за працу
дружнай грамадой.

У полі вёскі й сёлы, –
дбаюць там аб долі.
Будзьма й мы старацца,
нібы пчолак рой.

• на-заводзе
• Авяр’ян Дзеружынскі — Адкуль з’явіліся рамёствы
• Авяр’ян Дзеружынскі — Той, хто працуе...
• праца-тваіх-рук
• Артур Вольскі — Сталяры