(скарочана)

Я злавіў ладную плотку. Укінуў рыбіну ў ямку з вадой. Праз хвілін пяць злавіў яшчэ адну, крыху меншую. Зняў з кручка і павярнуўся да ямкі, каб апусціць плотку ў ваду, і ажно аслупянеў. Каля ямкі з маёй плоткай ў зубах сядзела выдра.
Нязваная госця і не думала ўцякаць. Спакойна, нават цікаўна разглядала мяне бліскучымі чорнымі вочкамі. Я пляснуў у ладкі. Выдра спуджана падскочыла, выпусціла плотку з зубоў. Але тут жа зноў ухапіла яе зубамі і сіганула ў асаку.
Болей выдру каля рэчкі ўбачыць не давялося. Але кожны дзень я пакідаў у ямцы дзве-тры плоткі. Раніцою, калі прыходзіў сюды, ямка была пустая.

• леанід-галубовіч/творчасць-леаніда-галубовіча
• леанід-галубовіч/леанід-галубовіч-мова
• леанід-галубовіч/леанід-галубовіч-людскою-разумнаю-воляй
• леанід-галубовіч/леанід-галубовіч-я-раб-паэзіі
• леанід-галубовіч/леанід-галубовіч-верш-паэзія