Добра ў лузе ў час палудны!
Лёгка там дыхнуць!
Хмаркі белыя марудна
За лясы плывуць.

Ветрык краскі чуць калыша,
Травы шалясцяць,
Луг зялёны жыццем дыша –
Конікі трашчаць.

Ў лозах шчэбет не сціхае,
Шум стаіць і свіст,
Ў яркім бляску спачывае
На ракіце ліст.

Спевам-гоманам і звонам
Поўніцца ўвесь луг,
І дрыжыць над ім, зялёным,
Жыватворчы дух.

1910

• бяскрайні-прастор
• якуб-колас/творчасць-якуба-коласа
• якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-
• якуб-колас/паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя
• якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям