Ўгары над хвойнікам зялёным
Снуюцца пчолкі з ціхім звонам,
Кузуркі розныя і мушкі
Свае спраўляюць гулі-гушкі

І так танюсенька гудуць,
Што ледзьве-ледзьве можна ўчуць.
А на прагалінах на голых
Гулянне конікаў вясёлых.

І толькі ступіш там нагою –
Так і заскачуць прад табою,
Вось так і пырснуць у надзем’е,
Як бы сявец той сыпне сем’е.

А матылькі сваім убраннем
Касуюць тут усіх дазвання
І не лятаюць – танцы правяць,
Ну, каго хочаш, зацікавяць.

• якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям
• якуб-колас/паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя
• якуб-колас/творчасць-якуба-коласа
• якуб-колас/служэнне-народу-асноўны-абавязак-мастака
• якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-