Урывак з паэмы «Сымон-музыка»

Брацце мае, беларусы!
У той кнізе людскіх спраў
Сам лёс, мусіць, для спакусы
Гэты край нам адзначаў.
Тут схадзіліся плямёны
Спрэчкі сілаю канчаць,
Каб багата адароны
Мілы край наш зваяваць,
А нас цяжка ў сэрца раніць,
Пад прыгон узяць навек,
Нашы скарбы апаганіць,
Душу вынесці на здзек,
Каб у віры той ашукі
Знішчыць нашы ўсе сляды,
Каб не ведалі і ўнукі,
Хто такія іх дзяды.
І лілася кроў нявінна,
Швед набытак наш паліў,
А ўрад царскі самачынна
Тут гвалтоўнасці тварыў,
Будаваў астрог народу
І барбарскім капылом
Мерыў волю і свабоду,
А культуру нёс з казлом.
І без жалю капытамі
Конь казацкі тут ступаў
І збажынку з ярынамі
Талачыў і драсаваў.

• якуб-колас/паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя
• якуб-колас/творчасць-якуба-коласа
• якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-
• якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям
• якуб-колас/служэнне-народу-асноўны-абавязак-мастака