Хацеў бы я,
Каб ты не забывала,
Што мову я не для сябе бярог.
Хацеў бы я,
Каб так ты размаўляла,
Каб папраўляць цябе ніхто не змог.
Дачка мая,
Хачу, каб шлях кароткі
Да шчасця быў,
Каб ты яго знайшла,
Каб мову ты
Сваіх бацькоў і продкаў,
Як вернасць, як сумленне,
Берагла.

• юрась-свірка/юрась-свірка-верны-крэўнаму-брацтву
• юрась-свірка/юрась-свірка-яшчэ-раз-пра-маці
• юрась-свірка/юрась-свірка-свята
• юрась-свірка/юрась-свірка-ласіны-стажок
• юрась-свірка/юрась-свірка-з-першым-снегам