Аднойчы на канцэрце
Сядзелі малайцы,
Пад музыку смакталі
З ахвотай ледзянцы.

Паперкі шамацелі,
Нібы асенні ліст…
А ў гэты час дзівосны
Паказваў піяніст.

Спявалі ў зале рэкі,
Вырасталі бары,
Успыхвалі маланкі
Над вежамі ўгары.

Цікава, што пачулі
Тры хлопцы-ласуны?
Ім сніліся, напэўна,
Цукерачныя сны?

Паперкі шамацелі,
Танчэлі ледзянцы…
Аднойчы на канцэрце
Сядзелі малайцы.

Давайце іх навучым
Знайсці музычны слых,
Каб шанаваць суседзяў,
Ды і сябе саміх!

Крыніца: Газета «Ніва». – 2003. – 17 жн. (№33)

• цукеркі-3444
• Эдзі Агняцвет — Саўка за сталом
• Эдзі Агняцвет — Зямля з блакітнымі вачамі
• цукеркі
• Жыццё і творчасць Эдзі Агняцвет