Яго ў зямлі знайшоў маёй разлогай,
Аручы прадзедаў вузкі загон.
Вясёлым звонам аказаўся ён,
Калі чапіў канцом майго нарога.

Абцёр набожна йржу часу благога,
І заблішчаў старых стагоддзяў сон,
І надпіс на клінку, нібы закон, -
«Дарэшты бой!» - зірнуў загадам строга.

І вось няма нясмеласці, разваг.
Для сэрца вернага - чужынцам страх:
Радзімы схоў вартуйце, маткі, сёстры!

Я з грамадой іду па шчасце нам.
Мой меч зіхціць, непераможны, востры.
Змагуся сам - дык сотням перадам!

1924

• санет
• янка-купала/янка-купала-для-зямлі-прадзедаў-маіх
• максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-паміж-пяскоў-егі
• максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-замёрзла-ноччу-ш
• вянок-санетаў