Ліловым дымам сцелюцца па ўзгорках
I шапацяць таемна верасы,
Мільгаюць у арэшніку вавёркі,
На дол сцякаюць кропелькі расы,

Сівы туман курыцца над лугамі,
Дзяўбе далёкі дзяцел цішыню,
Буслы плывуць шырокімі кругамі
I плаўна набіраюць вышыню.

На хвоі дагарэў вішнёвы промень,
I небасхіл паволі дагарыць,
Рабіна ледзь трымаецца на строме
I золатам, і полымем гарыць.

Далёкі пах бярозавага дыму
I развітальны голас журавоў
Мяне заўсёды клічуць на радзіму,
I я

спяшаюся дамоў.

• Сяргей Грахоўскі — Стары млын
• Сяргей Грахоўскі — Чалавеку патрэбна не слава...
• Сяргей Грахоўскі — Прызнанне
• Сяргей Грахоўскі — Мама
• Біяграфія Сяргея Грахоўскага