I сумна мне… Ў апошнія часы
Гарэза-Муза мною не абрана!
З трывогай адчуваю – на басы
Мяняю сваё тонкае сапрана.

А сэрца абяцала мне спяваць,
I мроі так вярэдзілі дачасна!..
Чужыя песні квеценню шумяць,
Чужая Ліра апязае шчасце!

Як неўпрыкметку сталасць абняла,
Не з вершам – з прозай сталі

пабрацімы!

У сэрцы песня выспела адна –
Рамонкавы бераг Радзімы!

• раіса-баравікова/раіса-баравікова-верш-да-дзяцей
• раіса-баравікова/раіса-баравікова-старэюць-людзі-дрэвы-і-
• раіса-баравікова/творчасць-раісы-баравіковай
• раіса-баравікова/раіса-баравікова-барбара-радзівіл
• раіса-баравікова/раіса-баравікова-жыву-і-дзякуй-не-ў-прас