Вечна я ўдзячны жытняму хлебу,
Чыстай вадзе з невялічкай крыніцы,
Лесу зялёнаму,
Сіняму небу,
Светлай рачулцы, што ў полі бруіцца,

Гулу кварталаў у сонца затканым,
Дзе я з гадамі ў жыцці гартаваўся,
Плошчам і вуліцам
Тым несціханым,
Дзе я з сябрамі здружыўся, пазнаўся,

Людзям з адкрытай і шчырай душою,
З кім давялося ў жыцці мне сустрэцца,
Краю,
Што роднай завём мы зямлёю,
Што Беларуссю так люба завецца!

• пятрусь-броўка/творчасць-петруся-броўкі
• пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-кастусь-каліноўскі
• пятрусь-броўка/асноўныя-матывы-вобразы-і-мастацкія-асаб
• пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-кропля
• пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-зямля-беларусі-урывак-з-п