Вечна я ўдзячны жытняму хлебу,
Чыстай вадзе з невялічкай крыніцы,
Лесу зялёнаму,
Сіняму небу,
Светлай рачулцы, што ў полі бруіцца,

Гулу кварталаў у сонца затканым,
Дзе я з гадамі ў жыцці гартаваўся,
Плошчам і вуліцам
Тым несціханым,
Дзе я з сябрамі здружыўся, пазнаўся,

Людзям з адкрытай і шчырай душою,
З кім давялося ў жыцці мне сустрэцца,
Краю,
Што роднай завём мы зямлёю,
Што Беларуссю так люба завецца!

• Творчасць Петруся Броўкі
• Пятрусь Броўка — Кастусь Каліноўскі
• Матывы і вобразы лірыкі Петруся Броўкі
• Пятрусь Броўка — Кропля
• Пятрусь Броўка — Зямля Беларусі (Урывак з паэмы "Беларусь")