Чужое, разбойнае, хамскае
Гвалтуе, дратуе, таўчэ,
А роднае, свойскае, наскае
Бязмоўна ярмо валачэ.

Пачварнае, дзікае, жорсткае
Крычыць, верашчыць і трашчыць,
А добрае, людскае, боскае
Замоўкла і цяжка маўчыць.

Бяздарнае, брыдкае, бруднае
Сквярэцца, дзярэцца, хрыпіць,
А чыстае, светлае, мудрае
Няйначай заснула і спіць.

Дык, можа, ачнёмся, таварышы?
Апомнімся, братцы-сябры?
Ці будзем, аб вольнасці марачы,
Канаць на бацькоўскім двары?

Сакавік 1991 г.

• ніл-гілевіч/грамадзянская-і-медытатыўная-лірыка-ніла
• ніл-гілевіч/матывы-і-вобразы-паэзіі-ніла-гілевіча
• ніл-гілевіч
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-лодачкі
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-родныя-дзеці-гдз