Цуд тварыўся – я праспаў:
Снег дасвеццем перапаў
Рана-рана.

І ляжыць ён на дварах,
На парканах, на дрывах –
Чысты-чысты.

Для гасцей абрус у нас
Сцелюць гэтакі якраз
Белы-белы.

Счараваў вяскоўцаў снег:
Хоць бы слова, крык ці смех, –
Ціха-ціха.

Моўчкі й я стаю ў цішы,
І так лёгка на душы,
Светла-светла…

1960

• ніл-гілевіч
• ніл-гілевіч/грамадзянская-і-медытатыўная-лірыка-ніла
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-родныя-дзеці-гдз
• ніл-гілевіч/матывы-і-вобразы-паэзіі-ніла-гілевіча
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-лодачкі